วัตถุประสงค์

วัตถุประสงค์

วัตถุประสงค์ของนักโบราณคดีคือการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสังคมในอดีตและการพัฒนาของมนุษยชาติ การพัฒนาของมนุษยชาติมากกว่า 99% เกิดขึ้นในวัฒนธรรมยุคก่อนประวัติศาสตร์ซึ่งไม่ได้ใช้ประโยชน์จากการเขียนดังนั้นจึงไม่มีบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรสำหรับวัตถุประสงค์ในการศึกษา หากไม่มีแหล่งข้อมูลที่เป็นลายลักษณ์อักษรวิธีเดียวที่จะเข้าใจสังคมยุคก่อนประวัติศาสตร์คือผ่านโบราณคดี เนื่องจากโบราณคดีเป็นการศึกษากิจกรรมของมนุษย์ในอดีตมันย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 2.5 ล้านปีก่อนเมื่อเราพบเครื่องมือหินชิ้นแรก - อุตสาหกรรม Oldowan การพัฒนาที่สำคัญหลายประการในประวัติศาสตร์ของมนุษย์เกิดขึ้นในยุคก่อนประวัติศาสตร์เช่นการวิวัฒนาการของมนุษยชาติในช่วงยุคพาลีโอลิ ธ อิกเมื่อ hominins ที่พัฒนามาจากออสตราโลพิเทคในแอฟริกาและในที่สุดก็กลายเป็น Homo sapiens สมัยใหม่ นักโบราณคดียังให้ความกระจ่างเกี่ยวกับความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของมนุษยชาติเช่นความสามารถในการใช้ไฟการพัฒนาเครื่องมือหินการค้นพบโลหะวิทยาจุดเริ่มต้นของศาสนาและการสร้างการเกษตร หากไม่มีนักโบราณคดีเราจะรู้เพียงเล็กน้อยหรือไม่มีอะไรเกี่ยวกับการใช้วัฒนธรรมทางวัตถุโดยมนุษยชาติที่เขียนล่วงหน้า

อย่างไรก็ตามมันไม่เพียง แต่เป็นยุคก่อนประวัติศาสตร์วัฒนธรรมก่อนการศึกษาที่สามารถศึกษาได้โดยใช้โบราณคดี แต่วัฒนธรรมประวัติศาสตร์ความรู้เช่นกันผ่านทางสาขาย่อยของโบราณคดีทางประวัติศาสตร์ สำหรับวัฒนธรรมที่รู้หนังสือหลายอย่างเช่นกรีกโบราณและเมโสโปเตเมียบันทึกที่ยังมีชีวิตรอดของพวกเขามักจะไม่สมบูรณ์และลำเอียงในระดับหนึ่ง ในหลายสังคมการรู้หนังสือถูก จำกัด อยู่ที่ชนชั้นสูงเช่นพระสงฆ์หรือระบบราชการของศาลหรือพระวิหาร การรู้หนังสือแม้แต่ผู้สูงศักดิ์บางครั้งก็ถูก จำกัด อยู่ที่การกระทำและสัญญา ความสนใจและมุมมองระดับโลกของชนชั้นสูงมักแตกต่างจากชีวิตและความสนใจของประชาชน งานเขียนที่ผลิตโดยผู้คนเป็นตัวแทนของประชาชนทั่วไปไม่น่าจะหาทางเข้าไปในห้องสมุดและได้รับการเก็บรักษาไว้ที่นั่นเพื่อลูกหลาน ดังนั้นบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรมีแนวโน้มที่จะสะท้อนอคติสมมติฐานค่านิยมทางวัฒนธรรมและการหลอกลวงบุคคลที่มีขอบเขต จำกัด โดยปกติแล้วจะเป็นเพียงส่วนเล็กน้อยของประชากรขนาดใหญ่ ดังนั้นบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรจึงไม่สามารถเชื่อถือได้ว่าเป็นแหล่งข้อมูลเดียว บันทึกวัสดุอาจใกล้เคียงกับการเป็นตัวแทนที่เป็นธรรมของสังคมแม้ว่ามันจะอยู่ภายใต้อคติของตนเองเช่นการสุ่มตัวอย่างอคติและการเก็บรักษาที่แตกต่างกัน

บ่อยครั้งที่โบราณคดีให้วิธีการเดียวในการเรียนรู้การดำรงอยู่และพฤติกรรมของผู้คนในอดีต ข้ามพันปีหลายพันวัฒนธรรมและสังคมและพันล้านคนมาและไปซึ่งมีบันทึกน้อยหรือไม่มีการเขียนหรือบันทึกที่มีอยู่จะบิดเบือนความจริงหรือไม่สมบูรณ์ การเขียนตามที่เป็นที่รู้จักกันในปัจจุบันไม่ได้มีอยู่ในอารยธรรมมนุษย์จนกระทั่งถึงสหัสวรรษที่ 4 ก่อนคริสต์ศักราชในอารยธรรมที่ก้าวหน้าทางเทคโนโลยีจำนวนค่อนข้างน้อย ในทางตรงกันข้าม Homo sapiens มีอยู่อย่างน้อย 200,000 ปีและ Homo สายพันธุ์อื่น ๆ เป็นเวลาหลายล้านปี (ดูวิวัฒนาการของมนุษย์) อารยธรรมเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่รู้จักกันดีโดยบังเอิญ พวกเขาเปิดให้มีการสอบสวนของนักประวัติศาสตร์มานานหลายศตวรรษในขณะที่การศึกษาวัฒนธรรมก่อนประวัติศาสตร์ได้เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้เท่านั้น แม้ในอารยธรรมที่รู้หนังสือเหตุการณ์มากมายและการปฏิบัติของมนุษย์ที่สำคัญยังไม่ได้รับการบันทึกอย่างเป็นทางการ ความรู้เกี่ยวกับอารยธรรมของมนุษย์ในช่วงปีแรก ๆ - การพัฒนาการเกษตรการปฏิบัติทางศาสนาของศาสนาพื้นบ้านการเพิ่มขึ้นของเมืองแรก - ต้องมาจากโบราณคดี

บา  คาร่าออนไลน์ 

เว็บที่ดีที่สุด  Lucabetasia

นอกเหนือจากความสำคัญทางวิทยาศาสตร์ของพวกเขาบางครั้งโบราณสถานยังคงมีความสำคัญทางการเมืองหรือวัฒนธรรมต่อผู้สืบเชื้อสายของผู้ที่สร้างพวกเขามูลค่าทางการเงินให้กับนักสะสมหรือการดึงดูดทางสุนทรียศาสตร์ที่แข็งแกร่ง หลายคนระบุว่าโบราณคดีมีการฟื้นฟูสมบัติทางความงามศาสนาการเมืองหรือเศรษฐกิจมากกว่าที่จะสร้างสังคมในอดีตขึ้นใหม่

มุมมองนี้มักจะถูกนำไปใช้ในงานวรรณกรรมยอดนิยมเช่น Raiders of the Lost Ark, The Mummy, และ Mines ของ King Solomon เมื่ออาสาสมัครที่ไม่สมจริงนั้นได้รับการปฏิบัติอย่างจริงจังมากขึ้นการกล่าวหาโดยใช้คำว่า pseudoscience มักจะถูกจัดให้อยู่ในระดับที่ผู้เสนอ (ดู Pseudoarchaeology) อย่างไรก็ตามความพยายามเหล่านี้ของจริงและตัวละครไม่ได้เป็นตัวแทนของโบราณคดีสมัยใหม่